Ολοι οι ανθρωποι εχουν πολλα καλα στην ζωη τους και ακομη περισσοτερες προοπτικες και δυνατοτητες για ενα ομορφο μελλον- αλλα δεν το βλεπουν. Επιλεγουν να εστιασουν στα αρνητικα, στις υποθεσεις και τις προφητειες που δικαιωνουν τις φοβιες και τις δικαιολογιες τους.
- Ψαχνουν για λαθη, ατελειες, ευθυνες τριτων. Τι ωραιο χομπυ να κρινουμε τις ζωες των αλλων! Με αυτο τον τροπο δεν κοιταμε αυτα που πρεπει να διορθωσουμε εμεις , μεσα και πανω μας!
- Τι βολικο να ακυρωνουμε και να μειωνουμε οτι αγαπα και πετυχαινει καποιος αλλος!Οσο πιο σημαντικο το θεωρουμε, τοσο πιο πολυ προσπαθουμε να το καταριψουμε. Με αυτο τον τροπο νιωθουμε λιγοτερο ανεπαρκεις και ανασφαλεις , για την δικη μας αναβλητικοτητα και αποτυχια !
- Τι πρωτοτυπο να μιλαμε διαρκως για το ποσο αδικημενοι και πληγωμενοι ειμαστε! Ετσι, δεν παραδεχομαστε οτι οι σχεσεις και οι επιλογες μας ειναι ο καθρεφτης της δικης μας ψυχης.Μιλωντας για τον πονο συνεχως ενω αρνουμαστε να προχωρησουμε περα απ αυτον, κατοχυρωνουμε την ζεστη καρεκλα του βολεμενου θυματος και της παραιτησης.
Ο ανθρωπος που απειλειται απο παντου και κινδυνευει παντα, εχει εναν σοβαρο εχθρο- τον ιδιο του τον εαυτο και το μυαλο του!
Ο ανθρωπος που συγκρινεται ακαταπαυστα δεν βρισκει ποτε ηρεμια και χαρα , εχει εναν σοβαρο εχθρο, την ανασφαλεια και την πενιχρη αγαπη για τον εαυτο του.
Ο ανθρωπος που ψαχνει για ευτυχια απο τους αλλους και εξω απ αυτον, θα την ψαχνει για παντα με αγωνια και χωρις αποτελεσμα.
Η αποδοχη και η συμφιλιωση με τον εαυτο μας, ειναι το θεμελιο για οποιαδηποτε αλλη σχεση αγαπης .Ο ανθρωπος που δεν γνωριζει, δεν βελτιωνει και δεν βοηθα πρωτα τον εαυτο του , δυσκολευεται πολυ να κατανοησει καποιον αλλον - ποσο μαλλον να τον αγαπησει και να συνυπαρξει αρμονικα και δημιουργικα μαζι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου